bitti

geldim gidiyorum.

hep iğreti hissettim kendimi dünyada. her zaman ben misafir, sizler ev sahibiydiniz. şu dünyada hiç bir şeyi arzulamadım, hiç bir şey için çaba sarf etmedim. hep içimde yanan bir tutkuydu gerçeğe ve tanımlayamadığım aşk.

sonra aşkı da tattım, aşk acısını da. onunla anlam kazanan dünyam, gene onun elleriyle yıkıldı. galiba görevimi tamamladım. en çok da, hiç anlaşılmamaış olmak ve bundan sonra da anlaşılamayacak olmak koyuyor. beni anlayacak aşkın bir varlık eğer varsa, tek tesellim onun ilahi kollarında ağlayabileck olmak. ihtiyar doğan çocuk, hiç çocukluğu tadamadan gidecek.