12 Ekim 2009 Pazartesi

gece nöbeti

iki dolunay bekleyeceğim
gündüz ve gece
hep özleyeceğim
arada mesafeler olsa da
nefesini içime çekeceğim
toprak gözlerin girecek düşüme
her bakışında yeniden
doğacağım
öleceğim
uyanıp iki dolunay bekleyeceğim
dedim ya
özleyeceğim

gece sayıklamalarımdan biri. histeri nöbeti şiirim. özlemim. tarif edemediğim, anlatamadığım ve dahi kimseyle paylaşmamım mümkün olmadığını bildiğim hislerin bir iç çekişi, ahı. beklemek, insanın büyük imtihanı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder