"hüznümün ve yaşama yeteneğinden yoksunluğumun nedenleri üzerinde bir türlü arkası gelmeyen düşünüp durmalarım sonuç vermiyor, beni yoruyordu. işimin bittiği, gücümün tükendiği gibi bir duygu benden uzaktı, yüreğimde karanlık dürtüler kaynaşıyordu daha çok, vakti zamanı gelince şöyle derin ve eli yüzü düzgün bir şeyler yaratacağıma, kuru ve yavan yaşamın elinden hiç değilse bir lokma mutluluk koparıp alacağıma inanıyordum. iyi ama, vakti zamanı gelecek miydi? içimde bir burukluk, kendilerini binlerce yapay uyarılarla sanatsal çalışmalara heveslendiren asabi mizaçlı çağdaş beylere gidiyordu aklım; oysa bendeki azımsanmayacak güçler harcanmadan varlığımda saklı yatıyordu. derken benim kabına sığmayan vücudumda nasıl bir engelin ya da şeytanın yuvalanıp ruhumu eli ayağı bağlı duruma soktuğunu ve giderek daha bir hantallaştırdığını düşünmeye başlıyordum. üstelik başkalarına benzemeyen, nasılsa kendinde doğuştan bir eksikliği barındırıp çektiği çileleri kimsenin bilmediği, anlamadığı ya da paylaşmadığı biri olduğum düşüncesi kafama yerleşmişti. hüzün denen şeyin lanet olası bir yanı varsa, adamı hastalandırmakla kalmayıp aynı zamanda kendini beğenmiş, burnunun ucunu göremeyen, hatta neredeyse kibirli biri yapmasıdır. insan kendini öyle görür ki, tıpkı heine'nin atlas'ı gibi sanki dünyanın tüm acı ve bilmeceleri sırtına yüklenmiştir, sanki aynı acılara göğüs geren ve aynı labirent içinde yitip giderek çıkar yol bulamayan binlerce başka kişi yoktur."( bu arada portrenin orijinali, http://shalpin.deviantart.com/art/Wolf-of-the-Steppes-66375903 )
benim bile tam olarak tanımlayamadığım, boğazımın düğümünde, burnumun sızlayan çatısında, yaşaran gözlerimde, sebepsiz buhranlarımda büyüyen derdimi anlatmış üstad hesse. bu da benim grafik çalışmam,
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder