sözde bilgisayar mühendisliği

bir üniversitenin bilgisayar mühendisliği bölümünde delphi ve basic öğretiliyorsa, özellikle de delphi öğretiliyorsa, o üniversitenin hayat damarlarından biri kopmuş demektir. daha da vahimi, sefil bir ülkede yaşıyoruz demektir. aptallar tarafından yönetiliyoruz demektir. ingiliz sömürgesi iken logaritma cetveli ezberletilen hint yavrucaklardan bir farkımız yok demektir. o hint yavrucaklar, şimdilerde kendilerinden kat ve kat salak insanlar için bilişim ameleliği yapıyorlar.

hint yavrucaklar demişken, bir olay geldi aklıma. anlatmadan geçemeyeceğim. "pi coşkusu" diye bir kitap okumuştum. david blather tarafından yazılmış bir kitap. kitap, tübitak popüler bilim kitaplarından. dolayısıyla üst düzey bilimsel ögeler taşımıyor fakat son derece akıcı olan kitabı okuduğunuzda gerçekten epey şey öğrendiğinizi anlıyorsunuz.

kitabın çok hoş düşünülmüş bir de ayrıntısı var. ilk sayfadan başlamak üzere sayfaların alt kısımlarında devam eden karınca duası gibi rakamlar var, pi'nin virgülden sonraki tam bir milyon haneleri. neyse, konumuzla alakası ise şu:



sanıyorum bizim eğitimimize göre liseye kadar okuyabilen bir fakir aile çocuğu ramanujan'ın tam manasıyla allah vergisi bir matematiksel zeka, analiz gücü, sezgisel sıçramaları ve inanılmaz içgüdüsüyle ortaya çıkardığı pi formüllerinini insanı hayrete düşünüyor.

kendisini anlayacak hiç kimseyi bulamayan ve düşük seviyeli bir memur olarak çalışan bu genci bir ingiliz profesörün keşfediyor tesadüfen. adam bir umut, hiç bir akademik matematik yöntemi bilmmesine rağmen, müsveddelerini sağa sola yolluyor keşfedilmek umuduyla. neyse, şans yüzüne bakıyor bizimkinin ve profesör ingiltere'ye çağırıyor. birlikte çalışmalar yapıyorlar. ramanujan, hastalanıp 32 yaşında ölüyor. tesadüfi bir olay, adamın hayatını şekillendiriyor.

allah ramanujan'lara kolaylık versin. sistemi işleten ve zaman ilerledikçe kendi gibi aptalları sisteme dahil eden aptallar karşısında kolaylık versin.